Afscheid in sjtijl
Tis zover, of EricVanLooy-gewijs, t’is gebeurd. Mijn baby is niet meer!
Anders gezegd, onze Milleman (geboren 4 kg droog aan de haak), is altijd een groot ventje geweest. Maar mannekes, das de jongste, de laatste, nummertje drie, mijn baby dus. En vanaf deze week is het manneke naar school.
Dat hij er helemaal klaar voor is, was drie maanden geleden ook al pijnlijk duidelijk toen hij de volgende mededeling deed: ” Mama, Mil ook meestej Stistof jaan, mil ook bootjes en zuipsap mee” (google translate: mama, mil ook meester Kristof gaan, ook boterham en fruitsap mee ) Alhoewel zuipsap ook kan, want boy drinkt die kleine man veel. Aansluitend ging meneer meteen voor ne upgrade want meester Kristof, das wel meteen tweede kleuterklas. Mijn week moederhart stond juist geen drie seconden stil.
Edoch (finaly, i can use the little bugger, mijn leraar fotografie gebruikte dit woord ooit veel te veel) moet er dus afscheid genomen worden. Afscheid van de onthaalmoeder, afscheid van mijn laatste baby…hoppa weg ingebeelde navelstreng. Maar hoe dan beter het leed dragelijk te maken voor een crea bea moeder als ik, dan met een zelf gefabriceerd kado van lege pottekes olvarit op de creche. Toch?
Voor de twee onthaalmoeders, yep Mil had er twee, gingen we voor sentimentele crea. Nesting dolls, van bij http://www.todiy.be waarbij onze Mil het kleinste houten poppetje moet voorstellen.
En een teergevoelige quote op een totebag. Gesigneerd, op de achterkant, door Milleman himself.
Afscheid in “sjtijl” dus, en moederkes, zoals Elza het al te vaak gekweeld heeft: “Let is goooooooo…
X Ann
The sweetmonsterkids Mom
Reacties
Een reactie posten