Naar uw kamer! Yesss

OMG, mijn 2,5 jarige spreekt slang!

Tis te zeggen zijn taalontwikkeling verloopt niet volgens, het beter gekende 80ies model van mezelf. De vies begaaide, hippe woorden vliegen hier int rond, alsof Queen B herself hem heeft opgevoed.

Mama niet cool

Ik loop casually met mijn 2.5 jarig kind langs de rekken van een ongelofelijk hippe kledingwinkel. Ik stel hem lichtjes dwingend maar vriendelijk een geweldig leuke hoodie voor. Waarop mijne kleine wittekop van juist ne meter hoog antwoord: “ mama niet cool”. En ja, u mag zich de emoticon met de rollende ogen hierbij inbeelden.

O maai god enzo

Mil zit tegenover zijn zus aan de tafel. Voor de duuzenste keer wordt er een beker melk omgestoten. Ik noem geen namen. Maar de kleinste paté was het deze keer niet. Want die riep zo theatraal mogelijk “O maai God, mama, onnelofeluk eh!” Ook hier zijn de rollende ogen van toepassing al dan niet nog dramatischer. Ik zeg het u, ik was flabbergasted! Al moet ik misschien eerlijk bekennen dat er hier ook sprake kan zijn van ouder copy paste gedrag. Want ik durf dat ook wel eens roepen bij die 999ste beker die wordt omgestoten.

Vakjargon van dokter Bea

Het gebeurt op een mooie rustige avond. Het avondeten staat gezellig te pruttelen op het vuur, de kinderkens vers gewassen. Ze zijn flink geweest dus die liggen al chillend voor de buis. Ware het niet dat dit, zo vredige tafereel, plotseling bruusk onderbroken wordt. En hoe, vraagt u zich af? Op de een of andere manier (we weten allemaal dat die kinderen de afstandsbediening beter dan ons kunnen hanteren) staat het programma van dokter Bea op. Ja, dat is educatief enzo, maar niet voor een 5- en 2.5- jarige lijkt mij. Dus wanneer ons Bea hare uitleg begint te doen over de verschillende soorten soa’s (met heel veel fun zwiert ze de bordjes met allerhande geslachtsziekten, door de dokterspraktijk heen) hoor ik onze Mil simultaan meekwelen: ” lamidiaaaaa, filifiesssssss...”

Monkey see, monkey do

Vandaar dat ze zeggen; “ne derde koter in de rij die veel overneemt van kind 1 en kind 2 is een understatement”. Wan dat opgroeien in 5e versnelling van onze jongste, beperkt zich namelijk niet enkel tot de taalontwikkeling. Zo denkt onze Mil sterk genoeg te zijn om het wobbelbord eigenhandig van de sleepkamer naar de living te slepen en überhaupt op de zetel te plaatsen, de trap te beklimmen met tig veel speelgoed aan zijn minilijfje en ondertussen “mannekelief” te roepen wanneer zijne favoriete beer naar beneden tuimelt.
Het spreekwoord monkey see, monkey do is er niks tegen.

En toch..

En toch weet ik dat het goed komt. Want iedere avond wrijf ik dat manneke over zijne bol als hm in zn bedje ligt en zegt ik geheel opvoedkundig-gewijs: “Milleman, ge zij nie verplicht om epic te zijn, maar als ge wilt dan kunt ge!”

x Ann